راز مهم دوپامین
از نگاه نوروترانسمیتر دوپامین، داشتن مهم نیست.
آنچه مهمه، کسب و بدست آوردن اونه!
اگر خدای ناکرده مثل یک آواره زیر یک پل زندگی می کنی، دوپامین کاری می کنه که هوس داشتن یک خیمه به سرتان بزند.
اما اگر در کاخی باشکوه زندگی می کنی، دوپامین کاری می کند آرزو کنی قصری روی ماه داشته باشی
دوپامین به دنبال نهایت خوب بودن نیست و به دنبال رسیدن به هیچ خط پایانی نیست. مدارهای دوپامینی مغز را فقط با احتمال بروز پیشامدهای جدید میتوان تحریک کرد. حتی اگر اوضاع فعلی خوب و پر رونق باشد دوپامین شعار “بیشتر و بیشتر” را سرمیدهد.
دوپامین نه مولکول لذت، بلکه مولکول پیش بینی است.
درک عملکرد این مولکول نه تنها برای مدیران، بلکه برای هر شخصی که دوست دارد حس بهتری به زندگی خود داشته باشد و روابط پایدارتر و بهتری را در زندگی تجربه کند لازم و ضروری است.
در فرآیند ازدواج، عشق نخستین – passionate love – شکل یافته توسط دوپامین حدود 12 تا 18 ماه طول می کشد. پس از این مرحله برای تداوم زندگی، زوج به نوع دیگری از عشق نیاز دارند که آن را عشق صمیمانه – compassionate love – می نامیم، در این مرحله، دوپامین تصویری از آینده رنگارنگ در ذهن ما می کشد و در باغ سبز را به ما نشان میدهد تا سخت کوشی بیشتر برای حفظ و ارتقای زندگی مشترک داشته باشیم. اینکار سبب میشود خرسندی عمیق و پایداری برای حفظ و تداوم زندگی داشته باشیم.
مدیران میتوانند باشناخت عملکرد مولکول دوپامین به جذب، حفظ و ماندگاری و ایجاد حس رضایت و دلبستگی کارکنان در سازمان کمک شایانی بکنند.
دوپامینی، داستانی واقعی از زندگی است، اگر دوپامین را به درستی مدیریت کنیم: زندگی سراسر شوق زندگی و تلاشی از سر شوق و مهربانی
و اگر مدیریت نشه: حس بیهودگی، تلاش بیهوده، کار بیهوده!
دوپامین: تفاوت رهبران بیزنس موفق، کارکنان با انگیزه، چالاک و هدفمند
مدیریت دوپامین آسونه
